PROGRAM AKTYWNOŚCI M. I CH. KNILL
Celem programów Aktywności M. i Ch. Knillów „Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja” jest korygowanie zaburzonych funkcji fizycznych u dzieci i aktywizacja ich możliwości psychofizycznych. Zajęcia prowadzone tą metoda mają przede wszystkim na celu: dostarczenie dzieciom jak najwięcej systematycznych informacji o ich ciele i o jego powiązaniu z otoczeniem, dostarczenie radosnych przeżyć emocjonalnych, wzmacnianie własnej wartości, przynależności do zespołu, wydłużenie koncentracji uwagi, kształtowanie umie-jętności przestrzegania reguł i współdziałania w grupie. Dzięki słuchaniu specjalnego tonu sygnaturki na początku i na końcu każdego programu, dziecko stopniowo uczy się rozpoznawać sytuację, a to przygotowuje do łączenia jej z określoną aktywnością.
METODA ZABAWOWA
Metoda zabawowa przeznaczona jest dla uczniów niepełnosprawnych umysłowo w różnym wieku. Polega ona na ćwiczeniach ruchowych, tańcach przy muzyce oraz zabawach dydaktycznych. Dzięki tej terapii uczeń odreagowuje napięcia emocjonalne, ma możliwość przeżywania sukcesów, a tym samym wzmacnia poczucie własnej wartości, uczy nawiązywać kontakty współdziałać z innymi uczestnikami zabawy. Głównymi celami są: usprawnianie funkcji psychomotorycznych ( wrażliwości na bodźce, zdolności do wyobra-żeń, spostrzegania, kojarzenia, motywacji); aktywizowanie całego organizmu dziecka poprzez angażowanie poszczególnych analizatorów (ruchowego, słuchowego, wzrokowego, dotykowego) oraz uspołecznianie dzieci.
ĆWICZENIA GRAFOMOTORYCZNE
Ćwiczenia grafomotoryczne są to zajęcia graficzne polegające na rysowaniu. Usprawniają one czynności ruchowe rąk i rozwijają współdziałanie oka i ręki. Spełniają rolę usprawniającą oraz stymulującą. Korygują nieprawidłowe, a utrwalają właściwe nawyki ruchowe konieczne podczas pisania. Założeniem terapeutycznym jest pomoc dziecku w osiągnięciu gotowości do nauki pisania. Poprzez ćwiczenia - zabawy grafomotoryczne pobudzamy rozwój ruchowy dziecka, szczególnie zaś sprawność motoryczną rąk. Szczególnie ważne jest to w pracy z dzieckiem upośledzonym umysłowo w stopniu umiarkowanym.
MUZYKOTERAPIA I CHOREOTERAPIA
Choreoterapia to terapia poprzez ruch i taniec; swobodny, naturalny, niczym niewymuszony. Jest inspirowany muzyką i podpowiedziami prowadzącego zajęcia oraz informacjami pochodzącymi z własnego ciała. Muzykoterapia i choreoterapia jest doskonałą metodą usuwania kompleksów, podwyższania sa-mooceny, własnej wartości, nabierania pewności siebie i pokonywania bariery nieśmiałości. Istotą zajęć taneczno- wokalnych jest usprawnianie funkcjonowania dziecka we wszystkich zaburzonych sferach: poznawczej, emocjonalnej i społecznej.
Celem metody jest przygotowanie dzieci do twórczego uczestnictwa w życiu artystycznym poprzez rozwijanie ich uzdolnień i zainteresowań muzyczno - tanecznych.
PSYCHOTERAPIA
Założeniami psychoterapii jest: usprawnianie psychiczne dzieci
i młodzieży, pozytywne rozwijanie cech osobowości, wspomaganie rozwoju inteligencji. Bardzo ważne podczas tej terapii jest niwelowanie lęku, niepokoju, agresji oraz opanowanie umiejętności nawiązywania kontaktów interpersonalnych.
Podstawowe cele prowadzonych zajęć to: akceptacja siebie, poprawa ob-razu „samego siebie”, redukcja lęku; wywoływanie pozytywnych emocji, umie-jętność przeżywania uczuć; umiejętność prawidłowego funkcjonowania
w środowisku, poprawa relacji z otoczeniem, a także podniesienie sprawności psychofizycznej uczniów.
ZAJĘCIA MANUALNE
Zajęcia mają na celu usprawnienie koordynacji wzrokowo – ruchowej, ćwiczenie koncentracji i precyzji, doskonalenie pamięci ruchowej oraz wzrokowej. Ponadto rozluźnianie napięcia mięśniowego rąk, ramienia i przedramienia, a także usprawnienie mięśni palców i zdolności współpracy palców ręki. W ramach zajęć wykorzystuje się różne techniki i materiały o ciekawych fakturach i konsystencji.
ZAJĘCIA SOCJOTERAPEUTYCZNE
Zajęcia socjoterapeutyczne mają na celu służyć pomocą w rozwiązywaniu bieżących problemów wychowawczych, budować poczucie wartości u ucznia, uczyć prawidłowej komunikacji i zachowań asertywnych. Sprzyjają odreagowaniu napięć emocjonalnych, a także służą aktywnemu uczeniu się nowych umiejętności psychologicznych. Zajęcia socjoterapeutyczne udzielają wsparcia gru-pie dzieci wchodzącej w trudny dla siebie okres dojrzewania. Dzieci często wtedy zauważają różnice między sobą a zdrowymi rówieśnikami, rodzą się u nich zachowania takie jak bunt, niechęć do pracy, brak motywacji do działania, czę-sto występują zachowania agresywne.
Proponowane treści mają na celu korygować relacje między rówieśnikami, uczyć poprawnych stosunków z osobami dorosłymi. Pozwalają poznać swoje uczucia i emocje, podnieść poczucie własnej wartości, poprzez obniżenie napięcia lękowego umożliwiają budowanie pozytywnego obrazu siebie, a także nauczają umiejętności współżycia społecznego.
METODA MAŁYCH FORM SCENICZNYCH
Metoda małych form scenicznych to inscenizacja i teatrzyk kukiełkowy, który spełnia ogromną rolę terapeutyczną. Polega ona na zaspakajaniu „utajonych potrzeb„ przeżyć i twórczej aktywności dzieci. Istotą tej metody jest usprawnianie dziecka we wszystkich zaburzonych sferach - poznawczej emocjonalnej i społecznej. Zajęcia metodą małych form scenicznych mają na celu: zapoznanie ze sztuką teatru kukiełkowego; rozwijanie i rozbudzanie zainteresowań twórczością dziecięcą; kształtowanie zdolności twórczego działania;
rozwijanie pewności siebie oraz niwelowanie zachowań agresywnych. Należy pamiętać, „ że nie efekt końcowy — dobrze wykonane przedstawienie, — lecz samo przygotowanie i przebieg zabawy odgrywają największą rolę
w kształtowaniu estetycznych przeżyć dzieci. Aranżując różne przedstawienia dziecko wspólnie z nauczycielem wykonuje kukiełki „ dekoracje, uczy się
tekstu, jest zaangażowane w cały proces działania.
METODA TRENINGU I UCZENIA SIĘ PERCEPCYJNO – MOTORYCZNEGO N. C. KEPHARTA
Metoda oparta jest na założeniu, że warunkiem rozwoju percepcyjnego jest stymulacja motoryczna, tzn. aktywność mięśniowa, wyrabianie poczucia równowagi, doskonalenie dużej i małej motoryki, przekraczanie linii środkowej ciała, znajomość kierunków i rzutowanie ich na zewnątrz, prawidłowa lateralizacja itp.. Poprzez systematyczne ćwiczenia możliwa jest poprawa zdolności percepcyjno – motorycznych dziecka niepełnosprawnego intelektualnie, gdyż podczas manipulowania rzeczami i własnym ciałem uczy się ono odbierać bodź-ce i spostrzeżenia i przetwarzać je na aktywność ruchową.
Jest metodą stosunkowo prostą, pozwala na zdiagnozowanie wyjściowego stanu percepcyjno – motorycznego dziecka, bazuje na naturalnym ruchu stymulującym funkcje zmysłowe i daje możliwość rewalidacji poprzez zabawę.
METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
Metoda ta ma zastosowanie we wspomaganiu prawidłowego rozwoju psychoruchowego dzieci i w korygowaniu jego zaburzeń. Stosowana jest
w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi z różnego rodzaju odchyleniami
w rozwoju. Może być przydatna do pracy z dziećmi z zaburzeniami intelektualnymi, motorycznymi, emocjonalnymi i mającymi trudnościami
w nawiązywaniu kontaktów społecznych.
System ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi - z tak zwanego „baraszkowania”. Główną ideą tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania prawidłowego rozwoju dziecka. Poprzez stosowanie metody Ruchu Rozwijającego wspomagamy emocjonalny rozwój dziecka, rozwijamy świadomość schematu ciała, integrujemy poszczególne jego części, rozwijamy orientację przestrzenną. Wspomagamy także rozwój poczucia bezpieczeństwa, zaufania, pewności siebie, wiary we własne siły i możliwości. Kształtujemy pozytywne relacje z otoczeniem, partnerem w zabawie, bliskimi. Dążymy do rozwoju własnej inwencji, inicjatywy, spontaniczności.
HIPOTERAPIA
Powoduje wzrost kondycji ogólnej, uaktywnia funkcje ruchowe
i czuciowe dłoni oraz ułatwia zachowanie prawidłowej pozycji głowy, symetrii pasa barkowego i ramion, pobudza tułów do ruchów skrętnych, a także przyczynia się do równomiernego rozłożenia ciężaru ciała na oba stawy biodrowe. Po-zytywnie oddziałuje na prawidłową postawę dziecka, na poprawę jego funkcji ruchowych, oddechowych a nawet aparatu mowy. Podczas jazdy dziecko może poczuć pracę jaką wykonuje ciało w czasie chodu. Kołyszący, rytmiczny ruch konia przekazywany jeźdźcowi w czasie jazdy wpływa na rozluźnienie i tym samym daje lepszą kontrolę nad własnymi ruchami. Bardzo istotne znaczenie ma też sam kontakt z koniem. To duże, żywe zwierzę jest dla dziecka źródłem wielu przeżyć. Osiąganie coraz lepszych wyników wpływa na mobilizację do pracy, daje poczucie własnej wartości. Podczas jazdy dziecko po raz pierwszy jest w stanie pokierować czymś, co jest od niego większe i silniejsze.
|
|
|
Przedszkole Specjalne,
Szkoła Podstawowa Nr 9 -UZ,
Szkoła Przysposabiająca do Pracy,
Oddział Rewalidacyjno-Wychowawczy
w
Specjalny Ośrodek
Szkolno-Wychowawczy Nr 1
Adres: 34-400 Nowy Targ ul. Jana Pawła II 85
Telefon/Fax: 18 266-24-08 lub 18 266-24-09
numer wewnętrzny: 21
e-mail: zpswo@nowotarski.edu.pl
Jak dojechać? |
|
|
